Iedereen die zelf zaad wil produceren heeft een basiskennis nodig van plantkunde of botanie. De classificatie van planten gebeurt tegenwoordig op basis van de anatomie van hun bloemen, hun geslachtsorganen en hun vruchten. Voor de registratie worden Latijnse namen gebruikt. Die maken het mogelijk zeer nauwkeurig te classificeren. Namen uit de spreektaal leiden vaak tot verwarring.
Neem bijvoorbeeld het woord ‘pompoen’. Dat wordt voor heel wat verschillende soorten gebruikt, zoals Cucurbita pepo, Cucurbita moschata of Cucurbita maxima. In deze reeks filmpjes gebruiken we daarom ook Latijnse benamingen, met name voor de families: bijvoorbeeld Fabaceae voor de vlinderbloemenfamilie, Asteraceae voor de composietenfamilie, Solanaceae voor de nachtschadefamilie of Cucurbitaceae voor de komkommerfamilie. Daarnaast benoemen we geslachten, zoals Cucurbita, soorten, zoals Cucurbita maxima en tenslotte ook verschillende rassen.
Zo behoort de komkommer tot de familie van de Cucurbitaceae, het geslacht Cucumis en de soort Cucumis sativus. Binnen deze soort vinden we een brede waaier aan rassen. Meloenen behoren ook tot de komkommerfamilie en hetzelfde geslacht Cucumis maar tot de soort Cucumis melo en ook daarvan bestaan weer een hele reeks rassen.
Planten van eenzelfde ras lijken erg op elkaar, zowel fysiek als in andere genetische eigenschappen. Binnen dezelfde soort kunnen alle rassen met elkaar kruisen. Rassen van verschillende soorten kruisen meestal niet. Zo bestaat er geen enkel risico op kruising tussen een komkommer en een meloen.
Maar er zijn uitzonderingen. Soms zijn kruisingen mogelijk tussen soorten die genetisch heel verwant zijn, zoals Cucurbita moschata en Cucurbita argyrosperma. Kruisingen tussen planten van verschillende geslachten zijn onmogelijk.
Een basiskennis van botanische classificatie staat ons toe voor elke soort de juiste zaadwinningsmethode te gebruiken en ongewenste kruisingen te vermijden.