Kuzu marulu, Hanımeligiller (Caprifoliaceae) familyasına aittir. Kış ve erken dönem ilkbahar bitkisidir. Yetiştirilen iki türü vardır:

Valerianella locusta,

ve daha narin olan, çoğunlukla İtalya’da ve Fransa’nın güneyinde yetişen Valerianella eriocarpa.

Kuzu marulu Avrupa’da yabani olarak da yetişir.

Kuzu marulu otogam bir bitkidir: çiçekleri hermafrodittir ve kendi kendilerini dölleyebilirler, bu da demek oluyor ki aynı çiçek içinde hem dişi hem de erkek organ vardır ve birbirleriyle uyumludurlar.

Bununla birlikte, farklı çeşitler arasında böcekler aracılığıyla çapraz tozlaşma riski de vardır.

Locusta ve Eriocarpa türleri birbirleri arasında çaprazlanmaz fakat yetiştirilen diğer türler ile çaprazlanabilen yabani kuzu marulu türlerine dikkat edilmelidir.

Çeşitlerin saflığını sağlamak için farklı kuzu marulu türleri arasına 50 metre uzaklık bırakılmalıdır. Bu uzaklık arada çalılık gibi doğal bir bariyer varsa 30 metreye düşürülebilir.

Kuzu marulu, tüketmek için yetiştirilebileceği gibi tohumları için de yetiştirilebilir.

Tohumlar bahçeye sonbahar başlarında atılmalıdır. Böylece kışı bahçede geçirerek ilkbaharda çiçek açacak ve tohum verecektir.

İyi bir genetik çeşitlilik sağlamak için en az 50 bitki yetiştirmek gereklidir. Tohumları için yetiştirdiğiniz bitkilerden yaprak toplamamalısınız.

Seçim kriterleri arasında soğuğa dayanıklılık, yaprakların boyutu, şekli ve rengi, mantar hastalıklarına dayanıklılık ve geç çiçeklenme yer almaktadır.

Türüne uygun gelişmemiş, düzgün biçimli olmayan bitkilerden kurtulduğunuzdan emin olun.

Tohumlar uzun vadede yavaş bir şekilde olgunlaşır ve hazır olduklarında da kolayca dökülürler.

Bu nedenle bitkilerin olgunluklarını yakından gözlemlemeli ve tamamen kurumalarını beklememelisiniz. İdeal olarak, hasattan önce tohumların yarısının olgunlaşmasını beklemelisiniz. Hasat esnasında çok fazla tohum kaybetmemek için bitkinin etrafını saracak şekilde yere bir örtü serebilirsiniz.

Tohumları, kuru ve iyi havalandırılan bir yerde 2 ila 3 hafta kurumaya bırakınız.

Bitkilerin fazla ısınmasını önlemek için çok kalın desteler halinde kurutmamalısınız. Ayrıca kurutma aşamasında bitkileri yakından takip etmelisiniz.

Güneşli bir günde, kuru olan bitkileri ovuşturarak tohumlarını çıkarın. Sona kalan küçük tohumlar muhtemelen olgunlaşmamış olacağından onları çıkarmamalısınız.

İri saplardan ve küçük atıklardan kurtulmak için bitkileri farklı boyutlardaki eleklerden geçirerek ayrıştırın. Daha sonra, mesela rüzgarı kullanarak, atıkları ayıklayabilirsiniz.

Bu aşamada tohumlar son renklerini almamışlardır. Depolama aşamasında koyulaşacaklar.

İki aylık bir dinlenme periyotları vardır, ancak en iyi çimlenme oranı bir ya da iki yıl sonra olacaktır. Bu yüzden önceki yıllarda hasat edilmiş tohumları kullanmalısınız.

Paketin dışına yazılan yazılar silinebileceğinden, her zaman paketin içine, tohumların adı, çeşidi ve yılını içeren bir etiket koyun.

Olası parazitlerin yok olması için tohumları birkaç gün dondurucuda bırakın.

Kuzu marulu tohumları ortalama 5 yıllık bir çimlenme kapasitesine sahiptir. Tohumları dondurucuda saklarsanız bu süre daha da uzar.