Bakla, Fabaceae familyasına ve Vicia faba türüne dahil olup farklı renk ve boyutlardaki tohumları veya taze sürgünleri için yetiştirilen tek yıllık bir bitkidir.

Baklanın insan tüketimi için veya hayvan yemi olarak farklı türleri vardır.

Baklanın çiçekleri hermafrodittir ve kendi kendine döllenir, yani erkek ve dişi organları aynı çiçek üzerindedir ve birbiriyle uyumludur. Bu tür bitkilere kendine döllek adı verilir.

Bununla birlikte, böcekler farklı çeşitler arasında çapraz tozlaşmaya neden olabilirler. Çapraz tozlaşma sıklığı çeşitlere, çevreye ve doğal engellerin olup olmamasına bağlı olarak %5 ile %60 arasında değişir. Çapraz tozlaşmayı önlemek için farklı çeşitler arasında 1 km mesafe bırakılmalıdır. Bir çit gibi doğal bir engel varsa bu mesafe birkaç yüz metreye düşürülebilir.

Çeşidin saflığını sağlamak için, tohum üretimi için bitkileri bir file örtü ile kaplayabilirsiniz. Çiçeklenme başlamadan önce bu örtüyü yerleştirmek önemlidir.

Bakla, tohum almak için de gıda olarak tüketmek için de aynı şekilde yetiştirilir.

Bakla bitkisi, tozlaşmayı durduran ve verimi azaltan yüksek sıcaklıklardan hoşlanmaz.

Baklalar ılıman iklimlerde sonbaharın sonunda, diğer yerlerde de kış sonunda, toprak hazır olur olmaz ekilebilir.

İyi bir genetik çeşitlilik sağlamak için tohumluk olarak en az 10 bakla bitkisi belirlemek gerekir.

Bitkinin büyüklüğü, çiçeğin rengi, bakla sayısı, bakladaki tohum sayısı, büyüklüğü, rengi ve tadı gibi çeşide özel kriterlere göre tohumluk bitkileri belirleyin. Ayrıca bitkiler gelişirken de tohum üretimi için en güzel, sağlıklı ve verimli bitkilerin seçimi amacıyla sürekli gözlenmelidir.

Hasat süresinin uzunluğu da bir seçim kriteridir.

Mahsulün bir kısmını tohum üretimi için ayırmalı ve tam olgunlaşmadan bu baklaları hasat etmemelisiniz.

Tüketim için ilk baklaları ve tohum için ise son baklaları seçmekten kaçının, çünkü ilk baklalardan gelen tohumlar çeşidin erkencilik özelliklerini koruyacaktır.

Hava nemliyse, tohumları tam olgunlaşmadan hasat edin, kuru ve iyi havalandırılmış bir alanda kurumaya bırakın.

Çoğu zaman, bitkiler, baklalar siyahlaşana kadar kurumaya bırakılabilir.

En iyi tohumlar bitkide oluşacak ilk baklalardan temin edilir.

Tohumların tamamen kuruduğundan emin olmak için bir bezelye tanesi hafifçe dişlenir. Eğer üzerinde hiç diş izi kalmıyorsa kuruma süreci bitmiş demektir.

Tohumların kabuktan ayrılması işlemi ya tek tek bakla bakla yapılır ya da bir araçla üzerlerinden geçerek. Bu durumda, tohumlara zarar vermemek için onları yumuşak bir toprak zemine yerleştirdiğinizden emin olun.

Farklı çeşitlerin özelliklerini taşıyan baklaları ayırın. Bunlar çapraz tozlaşmaya işaret eder.

Ayrıca hasarlı veya şekli bozuk baklalar ile tohum böceğinin istila ettiği tohumları da çıkarmalısınız. Bruchus rufinamus, yumurtalarını tohum kabuğunun altına bırakan küçük bir böcek türüdür. Ondan kurtulmanın en kolay yolu, tohumları birkaç gün dondurucuda bekletmektir.

Poşetin dış kısımdaki yazı genellikle silindiğinden, içerisine çeşidin ve türün adının yanı sıra hasat yılını da içeren bir etiket koymak önemlidir.

Bakla tohumlarının çimlenme kapasitesi 5 ila 10 yıl arasındadır. Bu süreyi onları düşük bir sıcaklıkta saklayarak uzatabilirsiniz.